Kuncewiczowa, Maria

Maria Kuncewiczowa (1895-1989) – pisarka i eseistka.

Urodziła się 30 października 1895 roku w Samarze, jako Maria Szczepańska, w rodzinie o silnych tradycjach patriotycznych i powstańczych. Studiowała literaturę i muzykę w Krakowie, Warszawie i Paryżu. Publikowała m.in. na łamach tygodników “Bluszcz”, “Kobieta współczesna”, “Wiadomości Literackie”. Debiutowała w 1918 r. opowiadaniem Bursztyny (Pro Arte et Studio nr 13). Pierwszą książkę opublikowała w 1926 r., był to popularny szkic historyczny pt. Tseu-Hi, władczyni bokserów. W 1938 r. została laureatką Złotego Wawrzynu Akademickiego Polskiej Akademii Literatury. Po 1939 r. mieszkała we Francji, Anglii i USA. W latach 1962-1968 wykładała literaturę polską na University of Chicago. Laureatka licznych nagród. W maju 1989 r. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie przyznał jej tytuł Doktora Honoris Causa. Kuncewiczowa opracowała też antologie polskiej literatury współczesnej w języku angielskim: The Modern Polish Prose (1945) i The Modern Polish Mind  (1962).

Do najbardziej znanych utworów Kuncewiczowej należą: Przymierze z dzieckiem (1927), Dwa księżyce (1933), Cudzoziemka (1936), Dni powszednie państwa Kowalskich, (1938 – pierwsza polska powieść radiowa), Miasto Heroda. Notatki Palestyńskie (1939), Fantomy (1972), Przeźrocza. Notatki włoskie (1985), Nowele i bruliony prozatorskie (1985), Listy do Jerzego (1988).

W roku 1921 wyszła za mąż za eseistę, prawnika i polityka Jerzego Kuncewicza. Mieli jednego syna Witolda Kuncewicza. Od roku 1935, według projektu Karola Sicińskiego – architekta i konserwatora zabytków, rozpoczęli budowę domu w Kazimierzu Dolnym, zwanym Kuncewiczówką. Jako kamień węgielny wmurowano pod niego dwie książki: Dwa księżyce Marii oraz Przebudowę Jerzego Kuncewiczów. W latach siedemdziesiątych na stałe wróciła do Kazimierza nad Wisłą, jedynie miesiące zimowe spędzała we Włoszech.

Zmarła 15 lipca 1989 roku w Kazimierzu Dolnym. W latach 1991 – 2005 domem opiekowała się Fundacja Kuncewiczów, założycielem której był Witold Kuncewicz. Od 2005 roku znajduje się w nim muzeum poświęcone Kuncewiczom oraz ich bratankowi – Janowi Józefowi Szczepańskiemu należące do Muzeum Nadwiślańskiego.


  • Projekt domu mieszkalnego Marii i Jerzego Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym położonego przy wąwozie Małachowskiego, sporządzony przez architekta Karola Sicińskiego
    Miejsce i data sporządzenia dokumentu: Warszawa, 1936 r.
    zespół: 35/646/0 Bank Gospodarstwa Krajowego Oddział w Lublinie, sygn. 115

Komentarz: Jednostka aktowa zawiera ponadto opinię z przeprowadzonej kontroli stanu budynku przez Bank Gospodarstwa Krajowego 18 stycznia 1939 r. oraz pismo adresowane do Banku Gospodarstwa Krajowego z własnoręcznym podpisem Marii i Jana Kuncewiczów z 24 lutego 1939 r.


  • Zaproszenie na mszę świętą za dusze zmarłych członków Towarzystwa Przyjaciół miasta Kazimierza Dolnego odprawioną w kościele Klasztornym OO. Reformatów w Kazimierzu Dolnym
    Miejsce i data sporządzenia dokumentu: Kazimierz Dolny, 1996 r.
    zespół: 35/2477/0, Towarzystwo Przyjaciół miasta Kazimierza Dolnego, sygn.22

  • Zaproszenie na mszę świętą w kościele klasztornym OO. Reformatów w Kazimierzu Dolnym za dusze zmarłych Marii i Jerzego Kuncewiczów
    Miejsce i data sporządzenia dokumentu: Kazimierz Dolny, 1996 r.
    zespół: 35/2477/0, Towarzystwo Przyjaciół miasta Kazimierza Dolnego, sygn. 22

Komentarz: W dniu 22 lutego 1971 r. ożyła w Kazimierzu Dolnym potrzeba reaktywowania Towarzystwa Przyjaciół miasta Kazimierza Dolnego, założonego w 1925 r. Po roku zmagań z władzami PRL i dzięki wstawiennictwu Marii Kuncewiczowej u władz zatwierdzono statut i wydano zezwolenie na rozpoczęcie działalności Towarzystwa Przyjaciół miasta Kazimierza Dolnego. W 1972 r. otrzymała godność członka honorowego Towarzystwa, następnie zaś Prezesa honorowego, a w 90 rocznicę urodzin, została uhonorowana medalem pamiątkowym Towarzystwa. Autorką medalu, odlanego w brązie, była medalierka, rzeźbiarka Jolanta Słomianowska.


BIBLIOGRAFIA
  • Żak S., Maria Kuncewiczowa. Portrety współczesnych pisarzy polskich, Warszawa 1973.
  • O twórczości Marii Kuncewiczowej, pod red. L. Ludorowskiego, Lublin 1997.
  • Szałagan A., Maria Kuncewiczowa. Monografia dokumentacyjna, Warszawa, 1995.
  • Kozioł P., Maria Kuncewiczowa grudzień 2010, http://culture.pl/pl/tworca/maria-kuncewiczowa (dostęp 4 kwietnia 2015 r.).